Categorieën
Een mooi succesverhaal

Het loopbaantraject leerde mij dat meer loslaten ook groei betekent

Jaimy werkt als senior jurist strafrecht bij de rechtbank Midden-Nederland als zij in januari 2020 ziek uitvalt met een burn-out. Zij vertelt over haar loopbaancoaching traject via Ingrid van Kolfschoten, loopbaanconsultant regio Zwolle. “Ik ben trots op wat ik bereikt heb door dit traject, dat heb ik in jaren niet over mezelf gezegd.”

Wat was de aanleiding voor loopbaancoaching?

Vorig jaar januari ben ik uitgevallen met een burn-out. Daarvoor was ik ook al een keer kort ziek geweest, maar in januari ging het echt niet meer. Ik ben heel hard onderuit gegaan doordat ik dacht drie functies tegelijk te kunnen vervullen. Ik liep veel te hard van stapel en kreeg eigenlijk onvoldoende ruimte om deze functies naast elkaar te vervullen.
Na een half jaar uit de running geweest te zijn, wilde ik starten met mijn re-integratie. De bedrijfsarts stelde voor om in een andere omgeving te re-integreren dan waar ik ziek geworden was. Dat werd bij de rechtbank Zwolle, Overijssel.  De re-integratie verliep heel goed en ging sneller dan ik (en anderen) had(den) verwacht.

Op initiatief van mijn werkgever heb ik mijn begeleidingstraject via Staatvandienst na mijn re-integratie voortgezet. Ik had namelijk pas vier gesprekken met Ingrid gehad, waarvan één een kennismakingsgesprek. Dus het was eigenlijk te kort; ik was drukker bezig met het uitbouwen van mijn netwerk en het opvolgen van mijn sollicitatieverplichtingen. Ik had meer tijd nodig om te onderzoeken waar ik mijn energie uithaalde en dat kreeg ik in het loopbaantraject.
Ook wilde ik verder aan de slag met mijzelf, want voor mijn burn-out had ik wel eens gesolliciteerd naar ander werk. Het voelde alsof ik in een ratrace zat om carrière te maken, ik wilde gezien worden en had altijd het gevoel dat daarvoor mijn cv gevuld moest worden met meer activiteiten en ‘hogere’ functies.
Mijn focus lag verkeerd en daarom was een loopbaantraject een mooie aanvulling op mijn re-integratie.

Welke onderdelen in het traject hebben jou geholpen?

Met name de gesprekken en coaching met Ingrid waren voor mij echt van toegevoegde waarde, zij gaf mij praktische tips. Eén zin is mij altijd bijgebleven en gebruik ik nog vaak: “houd je bij de feiten!”  Dat heeft mij echt geholpen, daar denk ik dagelijks over na.
Ook dat sommige mensen denken dat je altijd evenwichtig en stabiel moet functioneren. Dat heb ik mij zélf opgelegd; natuurlijk komt dat ook deels voort uit mijn werk bij de rechtbank.

Ingrid gaf aan dat ik meer de telefoon moest pakken om mensen te bellen. Daar ben ik niet zo van, ik ben veel meer van het face-to-face contact. Maar nu kreeg ik de opdracht om, voordat ik solliciteerde op een vacature, te bellen om wat vragen over de vacature te stellen. Ingrid hielp mij met de vragen die ik het beste kon stellen.

Een voorbeeld daarvan was dat ik na mijn burn-out wilde voorkomen dat ik niet weer teveel op mijn hals haalde. Ingrid gaf mij de tip om te vragen naar de belastbaarheid van de functie. Dat was een heel gerichte vraag die ik kon stellen bij een vacature. Wat bleek toen ik belde, dat veel meer mensen dat gevraagd hadden! Het stond blijkbaar niet duidelijk in de vacature.
En dat bellen heeft geresulteerd dat ik nu een bijbaan heb als docent strafrecht onderzoek ter terechtzitting binnen de Rechtspraak.

Wat is je nog meer bijgebleven?

Ingrid heeft mij echt geholpen in te zien dat alles wat ik altijd deed en normaal vond, niet normaal was/is. Dat ik veel meer moet geloven in de kwaliteiten die ik heb en dat als ik daarin geloof, veel om mij heen makkelijker en natuurlijker kan lopen. Daar heb ik elke dag profijt van. Natuurlijk doe ik mijn best voor het werk wat ik doe, en dat is goed.

Tijdens het loopbaantraject lag de nadruk op waar ik steeds tegenaan loop en hoe ik daarmee om kan gaan. Ik kijk vaak in nieuwe situaties eerst de kat uit de boom en ben wat gereserveerder. Nu ben ik erachter gekomen dat als je mensen zelf vertrouwen geeft, zij je dat ook teruggeven.

Ik ben gere-integreerd om terug te keren in één van de functies die ik had voordat ik ziek werd. De coördinerende taken en het voorzitterschap van de ondernemingsraad heb ik bewust neergelegd. Omdat het re-integreren zo goed ging, groeide bij mij het besef dat ik gewoon nog functioneerde, ondanks dat ik zo’n tijd uit de running was geweest. Ingrid zei ook altijd tegen mij dat door mijn burn-out ik niet ineens minder intelligent geworden was. Dat dacht ik! Het is bijzonder hoe je ineens aan jouw eigen denkvermogen kan gaan twijfelen.
Ingrid heeft echt met mij gewerkt aan mijn zelfbeeld. Niet in de mate dat ik nu denk dat ik fantastische talenten heb en ermee te koop loop, maar dat ik mij bewust mag zijn van mijn talenten en daar geloof in mag hebben.

Door mijn werkgever ben ik voor een 2e spoortraject bij Staatvandienst terechtgekomen. Dat pakte goed voor mij uit, maar hangt er natuurlijk ook vanaf hoe jij zelf het traject ingaat en hoe je het oppakt.

Waaraan merk ik dat het effect heeft gehad?

Ik ben trots op waar ik nu sta en dat heb ik in jaren niet gezegd. Ingrid hielp mij om weer vertrouwen in mij zelf te krijgen en te realiseren dat het niet draait om presteren en altijd maar meer willen. Als bonus heb ik meer vertrouwen in mijn eigen kunnen en durf ik dat hard op te zeggen.

Daarnaast ben ik rustiger geworden in mijn werk. Ik zal altijd de lat hoog leggen en streven dat ik het goed doe, dat zit in mijn persoonlijkheid. Maar ik voel niet meer de constante druk om te presteren. Van de prestaties die ik lever, weet ik dat ze goed zijn. Daar heb ik dagelijks profijt van, doordat ik minder stress ervaar en beter mijn grenzen kan stellen. En als het even misloopt dan denk ik vooral aan dat ene zinnetje: “Blijf bij de feiten”, dat helpt echt!
Ik besef ook dat mensen vaak te veel denken of datgene wat ze doen we voldoende en goed genoeg is. Maar door dat zinnetje zie ik dingen meer in perspectief.

Ook in mijn privéleven geven mensen aan dat ik rustiger, minder gehaast en meer ontspannen ben. Ik ben meer open en makkelijker te benaderen. Doordat ik opener ben en meer vertel, willen mensen mij ook meer vertellen.  Er ontstaat daardoor een mooie wisselwerking, zowel privé als zakelijk.
Werkgeluk is heel belangrijk voor mij. Alleen door de druk die ik mij zelf heb opgelegd was ik dat even kwijt. Ik zorgde teveel voor anderen en minder voor mijzelf. Een loopbaantraject biedt je echt de kans om na te denken over de vraag: “ik doe dit werk wel, maar waarom eigenlijk?”

In mijn huidige werk bij de rechtbank Zwolle, Overijssel, hoor ik dat mensen heel tevreden zijn over wat ik doe, daar verwonder ik mij nog steeds over.
Als je ziet waar ik een jaar geleden stond, dan is dat echt een verandering. Ik merk dat een mensgerichte omgeving goed bij mij past.

Wat zeg je tegen anderen?

Dat iedereen een loopbaantraject moet doen. Het is goed om bij jezelf na te gaan waar je gelukkig en blij van wordt.

Wat ik voor een heleboel mensen hoop, is dat ze in een omgeving werken en leven waar ze willen presteren naar hun beste kunnen, zonder dat dit te veel moeite kost of dat dit drukt op je welzijn. Fijn zou het zijn dat je dan niet afgerekend worden op een moment of fase dat het presteren niet volgens de standaard is. Helaas is dat ontzettend moeilijk in de huidige maatschappij.
Ik hoop dat mensen inzien dat wat meer loslaten groei is. Natuurlijk moeten we presteren, maar het zou fijn zijn dat de persoon zelf meer gezien wordt.
Blijf bij jezelf of probeer jezelf weer te vinden. Het is heel goed om af eens een stapje terug te doen, tijd om jezelf weer te vinden.
Ik gun niemand de burn-out, maar ik gun iedereen wel deze levensles, hoe je jezelf weer vindt. Mensen zeggen wel eens, ik ben nooit meer de oude geworden. Maar dat is ook juist goed en heb je ervan geleerd. Eigenlijk kun je dat pas begrijpen als je het zelf hebt meegemaakt.

Voor mij werd duidelijk dat de rechtspraak met het strafrecht en opleiden van mensen toch mijn vakgebied is. Maar soms kom je erachter dat het werk wat je deed niet meer bij je past. Mensen blijven vaak maar doorduwen om het te laten werken, terwijl het ook een conclusie kan zijn, dat het jouw werk niet (meer) is. En dat is niet erg denk ik. Dan is het fijn dat je met iemand daarover kunt praten, bijvoorbeeld, als er genoeg vertrouwen is, met je leidinggevende. En anders zeker met een loopbaancoach.
Het is een moedige beslissing om te zeggen: ik stop ermee. Dat kan als falen voelen. Dat zit in onze maatschappij en soms ook in de manier van opvoeden. Dat laatste zonder oordeel natuurlijk; ik kom uit zo’n nest, maar ik besef ook dat ouders dat met de beste bedoelingen het beste voor hun kinderen willen binnen de huidige maatschappij.

Wat voor mij echt werkte zijn de levenservaringen die Ingrid in haar rol van loopbaanconsultant meeneemt. Dat maakte dat het voor mij werkte. Zo mooi hoe zij met haar bevlogenheid haar vak uitoefent.

 

 

Laatste artikelen

Een tweede spoor traject kan een flinke uitdaging zijn voor de werknemer. Maar met medewerking en samenwerking van Lees verder...

Na 23 jaar trouwe dienst verloor Kirsten van der Steur in 2022 haar baan door een reorganisatie. Daarnaast Lees verder...

Humor op de werkvloer draagt bij aan duurzame inzetbaarheid. In een tijd waarbij een baan voor het leven Lees verder...

Archief

Augustus 2024 1 artikel
Mei 2024 1 artikel
Maart 2024 3 artikelen
Januari 2024 1 artikel
December 2023 1 artikel
Oktober 2023 2 artikelen
September 2023 1 artikel
Maart 2023 1 artikel
Februari 2023 1 artikel
Januari 2023 2 artikelen
December 2022 2 artikelen
November 2022 1 artikel
5 tips voor een beter cv.
Schrijf je nu in en vergroot je kans op de arbeidsmarkt.